Als jonge knaap wilde ik altijd al graag in de fanfare van Heindonk spelen. Mijn vader Paul en later ook mijn grote broer Sven speelden al een tijdje in de fanfare dus wilde ik daar ook graag deel van uitmaken. Toen ik nog geen muzikant was, zat ik altijd in het publiek en was ik steeds verwonderd hoe hard deze groep muzikanten aan elkaar hangt. Voor mij leek deze fanfare meer een grote familie dan een muziekvereniging en die indruk is in de loop van de jaren nog niet veranderd. Toen er aan mij gevraagd werd om muzikant te worden in de fanfare heb ik even getwijfeld omwille van het schoolwerk, maar uiteindelijk ben ik er toch in gestapt en ondertussen ben ik al bijna tien jaar muzikant in Heindonk. Want in het begin speelde ik de tweede partij van de baritons, maar naarmate de jaren vorderden kreeg ik meer en meer de eerste partij in mijn handen geschoven. Ik had het gevoel dat ik werd uitgedaagd om steeds een betere muzikant te worden, waardoor ik ook meer en meer naar de repetities kwam. Twee jaar geleden schakelde ik over van bariton naar euphonium om meer volume te kweken. Geen evidente overstap in de tijden van corona, maar ondertussen heb ik mijn draai gevonden en ga ik elke keer met veel plezier naar de repetities in ons lokaal. Bovendien is de sfeer tijdens de repetities en concerten altijd heel gemoedelijk. Er is tijd voor een grapje tussendoor en dat maakt het leuk om naar de repetities te komen. Iedereen doet altijd zijn uiterste best om de opgelegde stukken zo snel mogelijk onder de knie te krijgen, maar er wordt ook voldoende tijd gemaakt om tijdens de repetities de moeilijke delen in te oefenen. Dat zorgt ervoor dat er een goed evenwicht is tussen kwaliteit op een concert enerzijds en de gemoedelijkheid onder de muzikanten anderzijds. Ook dat jonge muzikanten de kans krijgen om zich te tonen en te laten horen wat ze kunnen, maakt het heel interessant om wekelijks naar Heindonk af te zakken. Na de repetitie is er steeds tijd voor een babbeltje met een hapje en een drankje. Het positieve aan deze groep muzikanten is dat nieuwe leden meteen worden opgenomen in de groep. Toen ik begon in de fanfare, durfde ik eerst niet praten met de andere muzikanten. Die verlegenheid heeft niet lang geduurd want meteen kwamen ze tot bij mij om vragen te stellen over van alles en nog wat. Dat zorgde ervoor dat ik me meteen thuis voelde in de groep en dat het enthousiasme alleen maar groeide om wekelijks naar de repetities te komen. Ook de sfeer tijdens de concerten is iets unieks in Heindonk. De manier waarop het publiek de muzikanten aanmoedigt, is onbeschrijfelijk. Altijd is er ambiance en krijgen de muzikanten veel appreciatie van de mensen die naar het concert komen luisteren. Dat zorgt er ook voor dat de muzikanten er op het podium altijd een feestje van maken waardoor er weinig of geen tijd is om zenuwen te hebben. 

Kortom, jonge muzikanten zijn altijd welkom in onze fanfare en zullen zich ook meteen thuis voelen. Het is de ideale fanfare om jezelf te ontwikkelen als muzikant, maar ook als persoon. Je komt terecht in een warme groep muzikanten die altijd klaarstaat om elkaar te helpen wanneer nodig en de jonge muzikanten op de best mogelijke manier probeert te begeleiden. Het is een plaats waar je wekelijks je energie kwijt kan op de repetities en je kan amuseren. De concerten zijn een kans om jezelf te laten zien als muzikant en je familie en omgeving trots te maken.